به گفته دو تن از تحلیلگران بازار کامپیوتر از دو موسسه معتبر IDC و IHS، هر چند ویندوز 8 در بالا بردن فروش کامپیوترهای شخصی معمولی موفق عمل نکرده، ولی شواهد نشان می دهد که تقاضا برای لپ تاپ های دارای نمایشگر لمسی، به واسطه ویندوز 8 قوی تر شده؛ یعنی چیزی بالاتر از انتظارات، و البته این به معنای کمبود عرضه است.

باب اودانل از IDC می گوید: «برخی شرکت ها دچار کمبود عرضه شده اند چون تولید صفحات لمسی با محدودیت مواجه است. آنها می گویند که قادر به تأمین صفحات لمسی برای رساندن عرضه به تقاضای بازار نیستند.» رودا الکساندر از مؤسسه IHS هم حرف های او را تأیید می کند. این تحقیقات هم جهت با نظر خانم «تامی رلر» مدیر ارشد بازاریابی ویندوز است که هفته گذشته گفته بود «کامپیوترهای لمسی کافی در ویترین فروشگاه ها نیست.»

در اینجا منظور از لپ تاپ های لمسی، مشخصاً لپ تاپ های استاندارد با نمایشگر لمسی، لپ تاپ-تبلت های هیبریدی، و تبلت های ویندوز RT با قابلیت اتصال کیبورد است و از آنجایی که عموماً قیمت این محصولات گران تر از لپ تاپ های غیر لمسی است، باید گفت ویندوز 8 در زمینه فروش کامپیوترهای لمسی موفق عمل کرده. البته فراموش نکنید که فروش کامپیوترهای غیر لمسی مبتنی بر ویندوز 8 همچنان پایین تر از سطح انتظار است، ولی شاید این به معنای تغییر گرایش مصرف کنندگان باشد.

آیا حقیقتاً لپ تاپ های لمسی، به درد بخور هستند؟ تصویر زیر مربوط به سال 2010 می شود. جایی که استیو جابز داشت توضیح می داد که لمسی بودن نمایشگر لپ تاپ ها که معمولاً با زاویه ای متمایل به قائم -نه افقی- قرار می گیرند توجیهی ندارد. در حقیقت حتی یک سندرم به نام «دست گوریل» وجود دارد که حدود 30 سال قبل تعریف شده و تأکید آن به خستگی دست هنگام کار کردن با رابط کاربری لمسی در این وضعیت متمایل به قائم است.

گذشته از این مورد که کار "طولانی مدت" با رابط لمسی روی لپ تاپ غیر ارگونومیک است، باید اشاره کرد در مورد اولترابوک های سبک، لمس "مداوم" نمایشگر می تواند سهواً باعث واژگون شدن دستگاه رو به عقب هم بشود که این مورد را باید با راهکارهای طراحی بر طرف کرد. اما اگر قرار نباشد به طور دائمی از قابلیت های لمسی استفاده شود چه؟

به بیان دیگر اگر دیدگاه مان را عوض کنیم، قرار نیست صفحه لمسی جایگزین کیبورد یا موس شود، بلکه مکمل تجربه کاربری آنها است. اگر یک جای خلوت و باز باشید که امکان استفاده از کیبورد هست، با آن کار می کنید. و گر نه، هر چند نمی شود روی صفحه لمسی با سرعت 70 کلمه در دقیقه تایپ کرد اما در صورت لزوم می توان با آن در محیط داخلی اپلیکیشن های رابط کاربری مدرن ویندوز 8 چرخی زد، یا کارهای نه چندان پیچیده را انجام داد؛ کارهایی که معمولاً در محیط های شلوغ دلمان می خواهد انجام دهیم.

حتی در کارهای روزمره نیز ممکن است بخواهید با دستورات لمسی، کارهای ساده تر را انجام دهید و کمی به کیبورد خود استراحت دهید. برای مثال وقتی می خواهید یک فیلم ببینید، کدام راحت تر است؛ استفاده از کیبورد و موس، یا لمس دکمه های پلیر بر روی نمایشگر؟ موارد خیلی بیشتری را هم می توان ذکر کرد که استفاده از صفحه لمسی معقول تر از کیبورد و موس است، ولی مسلماً در کارهایی مثل تولید محتوا و تایپ متن، آنها را نمی توان نادیده گرفت.

به نظر می رسد نمایشگرهای لمسی با آمدن ویندوز 8، کم کم دارند تبدیل به یکی از راه های بدیهی برای برقرار ارتباط با کامپیوتر -به خصوص لپ تاپ- می شوند و شاید تا چند سال آینده، کمتر لپ تاپی مجهز به ویندوز 8 را ببینیم که صفحه لمسی ندارد. به گمان من، گرایش مصرف کننده به سمت چنین لپ تاپ هایی کم کم خط اصلی بازار را تعریف خواهد کرد و باعث جا افتادن صفحات لمسی بین همه کمپانی ها می شود. شما چنین فکر نمی کنید؟

نظرات شما عزیزان: